Yapımı yeni tamamlanan asfalt çöktü ve trafik uzun süren çalışmaların ardından açıldı.
“Allah daha büyük felaketlerden esirgesin” dediler.
Hızlı tren raydan çıktı onlarca insanımız hayatını kaybetti.
“Bu tür kazalar dünyanın her yerinde oluyor, makinistlerin hatası, Allah beterinden saklasın” dediler.
Göz göre göre geldi Soma’daki maden faciası, onlarca insan öldü.
“Bu işin fıtratı böyle” dediler ve madenciyi tekmelediler.
Dere yatağına şehir kurdular, sel bastı koca kent haritadan silindi.
“Allah’ın takdiri, olanla ölene çare yok” dediler.
Binlerce örnek verebilirim ama asıl mesele biz neden böyleyiz?
Ülke olarak hak ettiğimiz yerde olamamızın birincil sebebi ehline verilmeyen kamu yönetimi ve acımasız rüşvet çarkıdır.
Hemen her kurumda ve özellikle belediyelerde daha hızlı dönen bu çarkın dişlilerini de maalesef o dişlilerin arasında ezilen bizler yağlıyoruz.
28 Şubat surecinin ikna odalarının yerini şimdilerde rüşvet ve çıkar odaları doldurdu.
Özellikle bazı yatırımcı kurumlar ve belediyeler bu işin merkezindedir.
Mesela belediyelerin birincil önceliği inşaat sektörünü canlandırmak ve tarım alanı yok sit alanı bakmadan imara açmaktır.
İmardaki her Emsal artışının bir bedeli olur.
İmar müdürlüğü ve yöneticiler tarafından kurulan öpücük odalarında yatırımcı ikna edilir.
Elbette her öpücüğün bir bedeli vardır. Dudak ücreti ile yanak ücreti farklıdır.
Sürekli korunup kollanan firmalar göze batmışsa hemen bir cami ya da okul yaptırmaları hatırlatılarak itibar kazandırılır.
Belediyelerde bu çarkın sorunsuzca dönmesi için ağırlıklı meclis grubu sektörün temsilcilerinden seçilir.
Bunun içindir ki bir yerel seçim için milyon dolarları havaya atar aday olan şahıs.
Kaz gelen yerden serçe esirgenir mi?
Kurumlarda ise ballı ihaleler kovan sahibine teslim edilir. Bu teslim sırasında kime ne bulaşırsa yalanır parmaklar.
O yollar bunun için çöker.
O binalar bundan dolayı yıkılır.
O maden bundan dolayı göçer.
O tren, o ihaleyi veren raydan çıktığı için devrilir.
O dere bundan dolayı taşar. O orman bu yüzden kesilir ya da yakılır.
Ve halkım hep bu yüzden acı çeker ve ağlar.
Önce coğrafyanı bozarlar ki kaderin olsun diye, ardından kabullenirsin kaderin önüne geçilemeyeceğini, kirlettiğin coğrafya kaderin olmuştur.
