HARDALI YEDİRMEK

Karşılıklı görüşmede en akıllı yol; söylenilmek istenileni, karşısındakine söyletebilmektir. Bunu yaparken de amaçlanan; kendi görüşünü karşısındakinin görüşü haline getirmek hünerini sergileyebilmektir. Kısaca sonuca ulaşıldığında, karşıdaki neyi yediğinin farkına bile varmamalıdır. Bir Alman, bir Fransız, bir İngiliz ve bir Amerikalı aralarında “köpeğe hardal yedirmek” konusunda iddiaya tutuşurlar. Alman önceliği alır, hardalı topak yapar ve köpeğin ensesinden tutarak zorla ağzına tıkar. Hayvanin ağzı yandığı için hardalı yemez ve çıkarır. Fransız hemen atılır, öyle olmaz der ve hardalı makarna seklinde ufak parçalar halinde bölerek, köpeğe yedirmeğe çalışırsa da, hayvanin ağzı gene yandığından o da başaramaz. İngiliz de, konuya kendi açısından yaklaşarak, hardalı önce sulandırıp, sos olarak köpeğe yedirmek için uğraşırsa da bir sonuç alamaz. Sıra Amerikalıya geldiğinde, Amerikalı, önce köpeği okşayarak yanına çeker, sırtını sıvazlar, sonra, hardalı topak yaparak hayvanın poposuna yapıştırır. Köpek; poposu yandıkça başlar hardalı yalamaya, kısacası, cani yandıkça yalar, yandıkça yalar ve sonuçta yalaya yalaya hardalı bitirir.. Akilli ülkeler, hedef ülkeleri, istedikleri çizgide tutabilmek için, onlara hardalı öyle yedirirler ki, o ülkeler neyi yediklerinin farkına vardıklarında iş işten çoktan geçmiş olur.. Değerli Okurlarım. Bir süreden beri gerçekten çok büyük olumsuzluklar yaşıyoruz ama çok çabuk unutuyoruz ya da unutturuluyor. Bunu; strese giren bir hastaya geçmişini çabuk unutabilmesi için doktoru tarafından uygulanan uyutma tedavisine benzetiyorum. Nedir bu Ortadoğu aşkımız bir bilen var mı? İran ile, Suriye ile alıp veremediğimiz nedir? Dün sarmaş dolaş, bu gün tü-kaka. Nedir bu Amerikan sevdamız? Bizim amacımız komşularımızla iyi geçinmek olmalıdır. Sizlerinde bildiği gibi, son günlerde yine savaş tamtamları çalmaya başlayanlara koltuk değneği olma yolundayız. Irak’ta olduğu gibi. Ateşe körükle gittiğimizin tam resmidir. Yarın o halkların yüzüne hangi yüzle bakacağız. Nedir? bu arap aşkı, arap hayranlığı. Bize her zaman hardalı öyle bir güzel yedirdiler ki; kıçımızın acısından, ağzımızın acısını sineye çektik. Yaşadıkça ve düşündükçe, “KUVA-İ MİLLİYE” ateşi içimi sarıyor. Sağlıcakla kalın.