Aynı şehrin iki amatör futbol takımı maç yapıyor.
Küfürler, tehditler ve ana avrat küfürler futbolun, oyunun ve dostluğun önüne geçiyor.
Bir futbol takımı başka bir şehre misafir gidiyor.
Daha şehre girmeden tehditler, küfürler ve tek yakalanma gafletine düşmüş taraftara atılan dayaklar.
Lotosu, totosu, iddiası, bahisi derken her türlü alavere dalavere dönüyor.
Bir şekilde edinilen servetle kulüp başkanı olup hava atanlar, o unvana sığınıp caka satanlar hatta siyasete girip vekil olanlar var.
İçki öldürür, kumar süründürür, spor güldürür sözünün hiçbir hükmü kalmadı.
Ülkemize maalesef bir öfke kültürü hakim oldu.
Sokakta, caddede, trende, otobüste her an başınız belaya girebilir.
Milyonlarca barut fıçısıyla iç içe yaşıyoruz. Kendi patlarken senide yanına alması olağan bir durum artık. Hastanede şiddet, sokak hayvanlarına şiddet, ormanlara şiddet, derelere, dağlara taşlara şiddet yaşamımızın bir parçası oldu.
4 tokat yemişsen tehlike arz etmeyen bir bölgenden kurşun ya da bıçak yemişsen, sen daha hastaneden çıkar çıkmaz yapanın gülümsemesiyle karşılaşıyorsun.
Bir şeyler ters gidiyor bu ülkede,
Milliyetçilik yükseliyor ama millet delirdi, dindarlık yükseliyor ama merhamet kalmadı, hümanizm yükseliyor ama saygı bitti.
Sadece değerlere sığınıp onu kalkan yaparak işine bakma dönemi başımızı daha çok ağrıtacak.
Eskiden severdim futbolu, siyaseti de ama şimdi ikisinden de soğudum.
Al bu anlayıştan futbolu, şehirler kardeş olur.
Al bu anlayıştan siyaseti, insanlar kardeş olur.
