Birinci perde.
Üniversitelerin açılmasına sayılı günler kala bizim Hakkı efendiyi bir sıkıntı bastı ki sormayın gitsin.
Hakkı efendi bir şirkette asgari ücretle çalışıyor.
Gaza gelip tam 3 çocuk yaptı.
Eşi, çocuklar artık kendilerini idare ettiği için evlere temizliğe filan gidip 7-8 bin lira gibi bir para kazanıyor.
Ev kiraları 4 bin lira.
Eski bir daire ama sağolsun ev sahibi merhametli.
Ailenin aylık kira, elektrik, su, ulaşım, doğalgaz ve telefon faturaları gideri ortalama annenin kazancı kadar.
Berke bu sene Üniversiteye başlayacak.
Hakkı efendi “Oğlum mutlaka okumalısın” derdi hep ama şimdi bin pişman.
Alttan hesaplıyor, üstten kesip biçiyor ama ya yaka eksik ya da kol.
Hadi, bir şekilde kırdı sardı ve çocukta akşamları çalışacağı bir iş buldu.
Hakkı efendi Aleyna’ya da “Ceketimi satar seni yine okuturum kızım” dememiş miydi!
Kredi yurtlarından bir yardım çıkar mı zor çünkü Hakkı Efendi sigortalı çalışıyor.
Sağdan soldan, patrondan bir burs koparabilir mi o da muamma.
2 perde.
Hakkı efendinin hakkını yiyen Murtaza beyin oğlu özel bir üniversite de okuyacak.
Sağ olsun Murtaza bey okula yakın bir rezidanstan dayalı döşeli daireyi aldı.
Delikanlının şoförü, koruması ve bakıcısı şimdiden hazır.
İşte biz buna fırsat eşitliği diyoruz.
Demokrasilerde her birey aynı şartlara sahiptir sözü bunun için çok önemli.
Valla kim bulmuşsa nur içinde yatsın!
