Hayat pahalılığı belimizi kırıp nefesimizi bile kesmeye başardı ya!
Bir takım türevler başladı fakirliği övmeye.
Bak, fakirlik nedir biliyor musun?
Evden dışarı çıkamamaktır.
Elifi görse mertek sanan ve sırf atadan kalan malıyla övünen bir malistin karşısında el pençe divan durmaktır.
Pazarda istediğini bırak hayati ihtiyaçlarını bile karşılayamamak ve içten içe yutkunup adaletsizliğe isyan etmektir.
Fakirlik, parası olanın bedelini ödediği vatan savunmasına gönüllü gitmektir.
Sen ey fakirliği öven zerzavat, bir lokantanın menüsünde en ucuz yemeği hiç aradın mı?
Sakalını sıvazlaya sıvazlaya öğüt veren (Din değil) gün adamı, ibadetinde kabahatinde gönül hoşluğuyla olduğunu öğütleyen gönlü güzel insanları hiç dinledin mi?
Siyasallaşarak inancı ve kökeni kullanarak menfaat sağlayan sen, gerçekten doydun mu?
Sen, sonraki yıllarda çırılçıplak kalacağını öngöremeyip zenginin dolarına koruma geldi diye halay çeken folklorist vatandaş, mendil hala elinde mi?
Elindeyse sil gözyaşlarını.
Bu ülkeyi seven binlerce işinin ehli adam ne demişti ” Bu sistem ülkeyi batırır, paranın duygusu olmaz, gerçekçi politikalardan uzaklaştıkça yük ağırlaşır. Döner dolaşır daha ağır şartlarla aynı yere gelirsin. Liyakat ve akıllı politikalardan uzaklaşıyoruz!”
Hain ilan edip bir avuç sadakatli trollerin önüne atılıp küfür ettirilen, hakaret ettirilen bu insanların haklı olduğu ortaya çıktı mı?
Hani faiz sebep enflasyon sonuçtu?
Oysa acemilik ve iş bilmezlik sebep şu yaşadığımız kabus ve ödediğimiz bedel sonuç.
İşte gerçeklerin ‘şaakkk’ diye bir tokat gibi yüze inmek gibi bir huyu var.
Hadi daha da fakirleşelim, bir grup yine fakirliği övsün, dünyayı cehenneme çevirip cenneti övsün.
Bu defa da çıkıp faiz turşusu kursun, yüksek enflasyonla soslayıp ithal bulgur pilavıyla yesin.
Ben yemem demek yok.
Bir yolunu bulup yine yedirirler.
