Her iki ittifak açısından da seçim çantada keklik.
Yüzde 60-70 bandında tahminde bulunup “Bu burada kalsın” diyenler.
Daha şimdiden yeni bakanlar kurulu tahminleri yapanlar var.
Ama kazın ayağı öyle değil.
Her iki ittifak içinde bu seçimlerle ilgili net birşey söylemek zor.
Her iki İttifakı da bölen unsurların performansı sonucu belirleyecek.
Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan, Muharrem İnce’nin götürdüğü kadar getirmelidir.
Sinan Ogan hem İyi Partiden hem MHP’den koparacaktır.
AKP’ye liste sonrası kızanlar, CHP ve İttifaktan beklentisi karşılanmayan adaylarda intikam peşinde olacaklar.
Cumhurbaşkanı adaylarının vaatleri ve performansları çok önemli.
Dişe dokunur şeyler kadar kilim halı meseleleri daha çok konuşulacak çünkü bizim halkımız reailteden çok hoşlanmaz.
Cumhur İttifakında Erdogan tek başına koşturacak.
Diğer ortakların sahada çok sık boy göstereceğini tahmin etmiyorum.
Millet İttifakının as kadrosunda Akşener, İmamoğlu ve Yavaş faktörü avantaj getirecek.
21 yılın yorgunluğu, pandemi, ardından deprem ve dünyadaki en yüksek beşinci gıda fakirliği dezavantaj.
Avantajı ise 21 yılda kemikleşen ve ideolojik olarak Erdoğanizmi keşfeden seçmen, milli silah sanayii söylemi Cumhur İttifakına avantaj sağlayacak.
Gelelim “Erdoğan kaybetsede iktidarı vermez” söylentilerine.
Bu toplumun demokrasiden uzaklaşmasını sağlamak için ortaya atılmış boş bir söylem.
Türkiye bir hukuk devletidir.
Bugüne kadar kimler geldi kimler gitti.
Vatandaş seçimini yapar ve bir değişim için tercihte bulunursa bu değişim olur.
Birkaç cümle de Muharrem İnce için kurmak istiyorum.
Bu sistemde yani ikili yarış sisteminde, sistemin içinde olmayan partiler ve liderler arada ezilirler.
Birkaç puan alır ama asla çok etkili olacağı kanaatinde değilim.
Futbol gibi düşünün, bir kanalda Galatasaray – Fenerbahçe maçı var diğer bir kanalda herhangi iki takımın maçı, siz hangisini izlersiniz?
