Genel seçim takvimi yaklaştıkça, “kim aday olacak?” soruları gündemi hayat pahalılıģından daha çok meşgul etmeye başladı.
MHP Genel Başkanı, Cumhur İttifakı adayının AKP Genel başkanının olacağını aylar aylar önce duyurdu.
Başka bir partiliyi aday göstermek bu şekilde normalleşince Zafer Partisi Genel Başkanı da, CHP Ankara Büyükşehir Belediye Başkanını Cumhur-başkanı adayı olarak ilan etti.
Buraya kadar anormal bir durum yok. İşler bu duyurudan sonra değişmeye başladı ve gerek basında gerekse sosyal medyada en çok bu tartışıldı.
Millet İttifakına gönül verenler, “Şimdi zamanı mı, adayımızı ortaya atarak yıpratmak mı istiyorlar?” diye tepki sesleri yükseldi.
Ben bu tepkilere ve yorumlara asla katılmıyorum. Eskiler derdi ki “Dirgenden korkan porsuk harman kıyısına gelmesin” Kendinden yada özgeçmişinden şüphe duyan hiç aday olmasın.
Bize mazisi temiz ve özgüveni yüksek aday lazım.
“Efendim parçalarlar!” Niye, Suudi Arabistan konsolosluğumu seçim arenası. Diyelim öyle. Siyasi mücadele başlı başına bir kendini feda etme sanatı değil mi?
Demirel’ler, Ecevit’ler karı koca Zincirbozan’a kondularda, siyasi mücadeleden mi vazgeçtiler? Erbakan hiç sustu mu?
Kaldı ki o günün şartları da bugün kadar zordu. Bir bilen mahlasıyla her gün gazetelere konu olurdu
Demirel.
Yasaklıydılar, iftar sofralarında baş konuktu Erbakan. Söyleyeceklerini söylemez, söyletirlerdi.
Sırf Özal iktidarını düşürmek için davulu delen jaguar partisi kurmuştu Hüsamettin Cindoruk. Zavallı Zeynep ve Asım keşke bugüne denk gelselerdi!
Bütün eski siyasiler yasaklıydı.
Konuşmaları, parti kurmaları herşey yasaktı. Sonra yasakların kaldırılması için referandum kararı alındı.
Devleti yöneten iktidar, yasakların devam etmesi için özgürlük mitingleri yaptı. Anavatan Partili bir yönetici üzerinde NO yazan turuncu tişörtüyle, yasaklar kalksın anlamına gelen mavi rengi “Yunan bayraģının” rengi diye eleştirmişti.
Güya özgürlükçülere “Yunan” diyordu. Turuncu yasakçıların rengiydi. Cindoruk aldı mikrofonu “Turuncu nonoş rengidir” dedi.
Hadi çık işin içinden!
Neler yaşanmadı ki siyasi geçmişimizde ve o Demirel, o Ecevit, o Erbakan tüm yasakları delip başbakan oldular. Şimdi geçmişine güvenen korkmasın.
Şuan öne çıkan üç isimden hangisi yerden yere vurulmadı. Ankara seçimleri öncesi koca koca adamlar Mansur Yavaş’a demediğinı bıraktı mı?
“Kar yağdığında yemek yedi” diye yerden yere vurulmadı mı İmamoğlu, üstelik şehitler varken dombıra ile köprü açanlar tarafından.
“Hem Kürt hem Alevi” diye kürsüden bağırmadı mı Kılıçdaroglu’na?
Sanki o erdemler ayıpmış kabahatmiş gibi?
Sayın Özdağ bir yol açtı.
Kim aday olacaksa artık çıkın ve açıklayın.
Son 2-3 aya sığdırılacak bir program adayın önüne engel koymaktır.
İkinci bir Ekmeleddin vakası daha yaşamak istemiyoruz.
Zaten kimi aday gösterseniz hatta gökten zembille adam indirseniz onbinlerce trol ordusu onu bekliyor.
Ülkemizin içinde bulunduğu bu olağanüstü krizi göze almış bir aday, papağan misali ezber tekrarlayan trollerden mi korkacak?
