KENDİNDEN KENDİNİ SEYRETMELİ İNSAN
Paylaş
Son yıllarda kişisel gelişim ve dönüşüm adı altında, insan daha çok kendine ve kendini tanımasına yöneldi.
Pozitif ve negatif yönlerini tanıyarak şifalanması gereken duygularını yöneldi.
Artık durum “hastalığını söyle, sana kim olduğunu söyleyim.” şekline döndü dense yeridir.
Mesela midesi ağrıyan birine; “hazmedemediği, korktuğu, irade gösteremediği.” bir şeyler mi var denir.
Şeker hastası olan birine, yaşamın nesinden tat alamadığı,
Astım yaşayan birine, nefes almayı nerede kendine hak görmediği gibi sorular sorulabilir.
Bu sorular tüm hastalıklara yöneltilerek, kişinin kendiyle ilgili cevaplar bulmasına yardımcı olur.
Bunların en derininde yatan ise hepsi kendini tanımakla ilgilidir.
Yaşamda mutlu ve keyifli olunmak isteniyorsa kendini tanımalı insan.
Gölge yönleri; kırgınlıklığı, kızgınlığı, nefreti, korkusu, kaygısı… vb gibi tanınıp fark edilip şifalandırılmalı.
Çünkü, insan ne kadar öfke biriktirdi ise o kadar kansere davetiye çıkardı.
Ne kadar değersizlik ve stres yaşadıysa o kadar başını ağrıttı, migreni besledi.
Sevgisizlik yaşadığı, alıp veremediği durumunda kalp rahatsızlıkları baş gösterdi.
Görüldüğü üzere her şeyin bir sebebinin olduğudur.
Oysa kişisel gelişimde, kendini tanıtan cümleleri Şems Tebriz’i 1.200 lü yıllarda dile getirmiştir.
*Eğer hala kızıyorsan, kendin ile olan kavgan bitmemiş demektir.
*Eğer hala kırılıyorsan, gönül evinin tuğlaları pekişmemiş demektir.
*Eğer hala kınıyorsan, düşüncelerin yeterince berraklaşmamış demektir.
*Eğer hala karşılıksız sevmiyor ve sevginde ayrım yapıyorsan, hala akıl ve mantığını kullanıyor, içindeki sevginin yoğunlaşmasına engel oluyorsun demektir.
*Eğer hala ‘ben’ demekten vazgeçmiyorsan,
dizginlerin hala nefsinin elinde
ve sen bu esarete boyun eğiyorsun demektir.
*Eğer hala mûsibetlere yana yana üzülüyorsan, gerçeği bilmiyorsun demektir.
Ve..
*Eğer hala ‘şikayet’ ediyorsan,
hakikati göremiyorsun demektir!..
Tüm din kitapları ve öğretilerde insanın kendini tanınmasına yöneliktir.
Görüldüğü üzere hastalıkta, sağlıkta..
Sevgide, üzüntüde hepsi kendinden kendine..
