ERLER FİLM SUNAR

İzlediğim birçok filmin jeneriğinde “Erler film sunar” fragmanı vardı.
Zengin oğlan fakir kız, Öfkeli aşık, şarkıcı olup intikam alan genç, çocuk yıldızlar.
Film bittiğinde ‘hayal gücümüz olabildiğince çalışır ve başka bir son bulmak için senaryoyu yeniden yazardık’..
2005 yılıydı, Mahmutlar’a yerleşip hep hayalimde olan yıllarca düşünü kurduğum sanat evimi açtığım dönemde o’nunla tanışmamı önerdiler.
Hiç unutmam 2006 yılının Şubat ayıydı o’nu ziyaret etmek için randevu aldım ve elemanımla birlikte gittim.
Karşımda tam bir para babası, kasıntı, burnundan kıl aldırmayan birini beklerken “Hoş geldin abi” diyen bir adamın varlığıyla yaşadım ilk şaşkınlığımı.
Odasına davet etti İçeri girdik.
“Ne içersiniz ne ikram edeyim?” diye sordu..
Çaylarımız geldi.
Ben “bir sanat evi açtığımı resim, heykel ve sanatsal objeler yaptığımı” söyledim.
“Çaylarımızı içelim size oteli gezdireyim belki burası içinde bir şeyler yaparsınız” dedi.
Otelin lobisinden başlayarak baştan sona dolaştırdı bizi.
Sonra tekrar odasına geldik ve bize hayat hikayesinden kısacık kesitler sundu.
Almanya’da başlayan iş yaşamı türlü zorluklarla ve çeşitli maceralarla taçlandırıp gelmişti bu günlere.
Sanatın hep içinde olduğuna değindi.
Raksotek firmasının ortağı olduğunu, video furyasında en güzel filmleri kendi firması aracılığıyla seyirciye ulaştığını anlattı.
Neticede otelin çeşitli bölümlerini dekor etmek konusunda anlaştık.
Sonraki günlerde elimden geldiği kadar güzelleştirdim mekanını, her defasında çayımızı eksik etmedi.
Aradan uzun bir süre geçti Belediyede Danışman olduğum dönemde karşılaştık.
Festivalimiz vardı ve birlikte çalışacaktık.
Defalarca toplandık ve festivali başarıyla tamamladık.
Bana her hangi bir vatandaşken “abi” diye hitap eden bu güzel insanın yaşı ne olursa olsun insanlara böyle hitap ettiğine şahit oldum.
En son belediyemizin kapatılmasına ilişkin bir sohbetimiz olmuştu.
Üzülüyordu ama sesini çıkarma şansı yok.
MODER’İN başkanıydı ama her iş adamı gibi ‘işini’ düşünmek zorundaydı.
Gazipaşa yolunda sahile güzel bir tesis yaptığından bahsetti.
Davet etti, gittiğimde çok etkilenmiştim.
Hayallerinden turizmin geleceğinden bahsetti.
“Alternatif turizme yönelmeliyiz” dedi.
Çayımızı içtik ve ayrıldık.
Hayat mücadelesi zengini fakiri birbirinden ayırmıyor…
Tıpkı filmlerdeki gibidir hayat.
Bir senaryo vardır oynamamız gereken, replikler bize bırakılır ama senaryo değişmez.
Her yaşam kısa yada uzun bir film makarasında sarılıdır.
Kimi ne zaman hangi rolde ne bekliyor sadece “Allah” biliyor.
Sevgili Ekrem Er ve ailesi sevinçle çıktıkları yolun bir kenti acıya boğacak bir sonla biteceğini bilse O yola çıkarlar mıydı?”
Yüzlerce insana ekmek veren, bir şehrin güzelleşmesine emek veren bir aile hepten yok oldu. THE END
ER’ler film sundu…