ÜZGÜNÜZ

Körfez depreminin ardından bu defa farklı bir bölgede, 10 ilimizde can evimizden vurulduk.
Peki, o tarihten bu güne gram akıllandık mı?
Elbette hayır.
Değişen bir şey oldu mu?
Kocaman hayır.
Peki, ders alır mıyız?
Sanmam.
Bir sürü şeyle her şeyi, herkesi sorgulayabilir, tüm kurumları yerden yere vurabiliriz.
Peki, şu süreçte gerekli olan bu mu?
Yani tüm enerjimizi bu yönde mi harcamalıyız?
Elbette değil.
Vakti gelince, yaralar kabuk başladığında, acılar azaldığında, feryatlar dindiģinde, gözyaşları kuruduğunda, kaybettiğimiz on binlerin kefeni kuruduğunda, evsiz barksız kalan insanlarımız başlarını sokacak bir yuva bulduğunda hep birlikte eksiklerimizi yüksek perdeden konuşacağız.
Hatalarımızla, handikaplarımızla, vurdumduymazlıģımızla yüzleşecek ve yine unutacağız.
Yine unutacağımız şeyler için çaba harcamayalım.
En azından ateş sönene dek, karınca kararınca el ele verip bir aileye, bir çocuğa umut olalım.
Eksiklikleri, zaafları, çarpık yapılanmayı, imar vurgununu, imar affını elbette affetmeyelim ama sonra.
10 ilimizi kaybettik, yeniden inşa etmek yine bize düşüyor.
Acılarımız, sevinçlerimiz ortak bizim.
Tüm dünya, daha düne kadar düşman bildiğimiz ülkeler orada.
Bizde orada hatta acıların en merkezinde olacağız.
Tartışacağımız konuları not edelim.
Şu felaketin kara bulutları hele bir dağılsın konuşacağız.
Mesela canla başla yardım için bölgeye giden Hakan Depren’,i, heryere herşeye koşan Ufuk Öner’i, Sezer Bağışlar’ı, Ercan Karakaş’ı, Ümit Turgut, Selahattin Uğurkutu, Emrah Yeşilkaya, Hasan Basar, Mustafa Şimşek’i konuşalım.
Kamile Bal, Sedat Erkek, evini açan değerli dostum Süleyman namı diğer Kürt Süleyman’ı, sevgili editörümüz Fatoş Erdem’i, kültür merkezinde sabahın köründe atkı bere örmeye giden yüreği güzel kadınları, partilerimizin canhıraş koşturan ilçe Başkanlarını, Fatma Anılgan’ı, Dürdane Ergişi’yi, konuşalım. Suriyeliler yağma yapıyorun kaydını alalım ama yağmur gibi yardım yağdıran bu vefalı halkı konuşalım.
Çağlar Taşçı’yı otelini açan iş insanlarını, öncülük eden Muzaffer Barcın’ı, Ergün Yazar’ı, MAHKOD’u, Sevgili Mesut İlhan’ı, Belediye Başkanlarımızı konuşalım, diğer konuları not alıp unutmayalım ama önce yaraları saralım.
Acı büyük, yara büyük yama lazım, annesiz kalan çocuğa mama lazım.
Diğer her konuyu eleştirecek, hatası olanları çamur gibi sıvayacağız ama sonra.