ZEHİRİSTAN

Önce, sayısız şekilde maden kanununu değiştirip yasal mevzuatı engelsiz hale getirdiler.

Ardından eline haritayı alan şirketler gerekli işaretlemeyi yaparak maden arama izni aldılar.

Sonrasında ABD’de bulunan bir maden borsasında yabancı ortak aramak için çalışmalara başladılar

Ve kabus başladı.

Hani Lozan var madenlerimizi çıkaramıyoruz diyorlardı ya!

Hepside sözde üstat feslinin verdiği 2023 tarihinden önce oluyor.

Mesela Çanakkale ilimizin %70’i maden bölgesi olarak işaretlenmiş.

Kütahya ve Gümüşhane daha enteresan bir durumda bir kök marul ekecek yer kalmıyor.

Vahşi madencilik madencilikte çağ atlamış bu sektörde öncü olan ülkelerde yasak, bu şirketlerin hedefinde ekonomisi veya demokrasisi üçüncü sınıf ülkeler var. Başta Afrika olmak üzere her yere çöktüler.

Kaz Dağları faciası bu işin fragmanıydı.

İliç ise kısa tanıtımı.

Mesela Erzincan’da yaşanan kabus öncesi tüm STK’lar feryat etti.

Dava açtılar kazandılar ama başka bir mahkeme kararı bozdu.

İliç halkına dava açmamaları karşılığında hane başı para dağıtıp  imzalı kağıt aldılar.

Bir Allah’ın kuluda çıkıp “Madem yasa dışı bir durum yoksa neden dava açmamamız için bize para veriyorsunuz” demedi.

Üzümü ye bağını sorma!

Onlar üzümün şırası ile demlenirken yavaş yavaş zehirlendiklerinin farkında bile olmadılar.

Milyonlarca ton toprak taş yerinden söküldü ve dünyanın en zehirli maddeleriyle harmanlandı.

Kanser başta hastalıklar arttı.

Sular zehirlendi.

Toprak zehirlendi.

Canım, madenlerimizi çıkarmayalım mı, ülke fakir mi kalsın?

Ne kadar ciğer yakan bir soru değil mi?

Karşı çıksan buradan yanıyor ciğerin, çıkmasan siyanürle.

Hadi diyelim siyanürle yansın ciğerimiz ki memleket kazansın!

Toplam madenin %8’i yerli ortakta.

Hadi canim adamlar bir dolu masraf etti o kadarda olsun dedik!

Yatırım desteği almışlar, sonra vergi affı getirip 8 milyon dolar vergiyi sıfırlamışlar.

Bir anlamda kazandığımız sevap işlediğimiz günaha gitmiş ve şalvar yırtıldığıyla kalmış!

Fırat nehrinden Harran’a ve ötesine kadar ulaşacak devasa bir coğrafyayı kaybediyoruz.

Peki, kimin umurunda?

Asıl sorunda burada memlekette herşey var ama umur yok.