TURİST DUASI

Bir yıl önce bölgemize turist çekmek için ‘Avuçlar semaya’ açılmış ve dualar edilip, bol turist gelmesi için ‘Âmin’ denmişti.
Geçtiğimiz Perşembe günü Konaklı’ya yolum düştü “Şöyle otellerin olduğu bölgeyi bir dolaşayım” dedim.
Dev tesislerin plajları ve havuzları bomboş, caddeler eskiden insan seliydi şimdilerde tek tük sarı saçlılar dolaşıyor.
Uçak krizinden sonra belini doğrultamayan turizmci, Rusya ile düzelen ilişkilere rağmen umutsuz.
Rus var ama Avrupalı yok.
Yerli turist umudu ise bayrama ve bayram sonuna kalmış.
Turizmin kötü gidişi sadece otelleri değil, turizme bağlı tüm sektörleri etkiliyor ve dolayısıyla ülke ekonomisini.
Peki, bu duruma nasıl gelindi?
Konunun uzmanı değilim elbette ama yaklaşık 12 yıldır bu bölgede yaşıyorum, 2005 yılında buraya yerleştiğimde bir sanat evi açmıştım.3-4 yıl boyunca ürettiğim her ürünü satabildim. Danimarkalı, Hollandalı ve Alman müşterilerim tek tük Rus elitlerim vardı. Adamlar bir ürünü alıp ellerine uzun uzun inceler, sonra “El yapımı mı?” diye sorarlardı. “Evet” cevabından sonra ise hak ettiğimin de üzerinde bir ücretle satın alırlardı.
Resim, heykel ve benzeri birçok yapıtımı çok iyi paralara sattım.
Sonra Ruslar sıklıkla gelmeye başlayınca, Avrupalılar daha batıya doğru göç etmeye başladılar. İlk zamanlar irdeleyip “gelmesinler” dediğimiz Rusların ardından, İranlılar ve Iraklılar gelmeye başladı.
Konut sektörünün altın yıllarını yaşadığı dönemlerdi.
Restoranların sayısı arttı, emlakçılar ise müşteri beğenmiyordu.
İşini iyi yapan dürüst esnaflara lafım yok ama bir evi üç ayrı kişiye satanlar, dört kişilik aileden 1000 Euro hesap isteyenler, ünlü markaların çakmalarını ve suni deriyi orijinal diye satanlar. Her köşeden çıkıp turistin kolunu koparırcasına dükkânına çekmeye çalışanlarla, olmayan turizm politikası birleşti.
Üstüne son 3 yıldır ülkenin büyük kentlerinde meydana gelen terör eylemleriyle güvenlik sorunu da eklenince, kaçınılmaz olana yakalandık.
Şimdi herkesin bir çözüm önerisi var ama uygulayacak erk yok. HD (Her şey dahil sistemi) kalksın” diyorlar. Kalksın da, 10 dolara uçak dahil gelen adama nasıl dışarıda yemek satacaksın?
Adamın ülkesinde 1 dolar olan biraya “3 dolar çek bakalım” neler oluyor.
Adamın ülkesinde kırmızı etin kilosu 15 lira “100 gram dönere 25 lira” de bakalım.
“Türkiye güzel, şiş kebap güzel yine gelecek ben” masalları eskilerde kaldı.
Türkiye, Avrupa dahil birçok ülkeden daha pahalı. Bizde yiyecek içecek hepsi astronomik fiyatlardan satılıyor.
Onlarda ise sadece konaklama pahalı. 5 milyon nüfuslu Gürcistan’da oteller yaz kış dolu, orta seviyede bir otelin oda fiyatı 50 dolar.
Ama herhangi bir restoranda 4 kişi tıka basa yemek yese en fazla 30 dolar öder ki, burada en az 100 dolarla kalkarsın.
Sadece bu mu etken?
Değil elbette, huzur var, güven ortamı var, insanların yüzleri hep gülüyor.
Çıkıp bakın sokağa, insanımız asık suratlı, birçoğu neredeyse barut fıçısı.
Neden?
Gelecek kaygısı ve geçim sıkıntısı hakim her bireyin iç dünyasına.
Huzur güven, demokrasi ve kalite ortamını kendimiz için oluşturduğumuzda, tüm dünya akın eder buraya.
Çünkü eşi benzeri olmaya bir coğrafyamız var.