OSMANLI'LARDA TÜRK KİMLİĞİ

Anımsanacağı üzere 1999 yılında Osmanlı Devleti’nin 700. Kuruluş Yıldönümü devlet destekli olarak çeşitli etkinliklerle kutlanmıştı.
Bu kutlamalara kendilerini ‘Türk Milliyetçisi’ olarak ifade eden bir kesimin de “ecdadımız” olarak tanımladığı Osmanlı’ların bu kuruluş yıl dönümüne gönül rahatlığı içinde katılmalarını da anlatmak mümkün olmamıştı.
700 yıllık bir imparatorluk yaşamı içinde üzülerek ifade etmek gerekirse, Osmanlı’lar “Türk Kimliğini” bir türlü kabullenemediği gibi Türklere de “Ettrak-ı bi idrak”  (idraksiz Türkler) dedikleri, yabancı kökenli tebaasını Türklere yeğ tuttukları, binlerce yıllık Türk Kimliğini yok sayarak düzmece ve Monarşik yöntemlerinden alan ve sonunda tarih sahnesinden silinen Osmanlı Devleti’nin bu kuruluş yıldönümü laik Cumhuriyet Türkiye’sinde devlet destekli törenlerle kutlamasına da bir anlam verilmemişti.
Bilindiği gibi dinsel kurallara göre yönetilen Osmanlı Devleti özellikle Fatih Sultan Mehmet döneminden başlamak kaydıyla sonradan Müslüman olan ve adlarına da dönme-devşirme denen kişiler tarafından yönetiliyordu.
Bu koşullarda görev yapan dönme-devşirmeler hangi milliyete mensuptu. Araştırmacı-yazar Cemal Şener’in bu konuda ayrıntılı bir şekilde yaptığı araştırmaya göre; göreve gelen 36 padişaha karşı, 235 sadrazam Osmanlı Devleti’nde görev yapmıştı. Bu sadrazamların hangi milliyetten olduğuna bakarsak 150 ‘si dönme-devşirme olup kökeni Sırp, Hırvat, Rum, Ermeni vb.dir. Türk olan sadrazam sayısı 85’di.
Benzer dağılım Kaptan-ı Derya’larda görülmüştü. 700 yıl boyunca Osmanlı’da 170 olan Kaptan-ı Derya sayısı içinde yer alan 115 kişi çeşitli milliyetlere mensup dönme-devşirmelerden oluşurken, 55 kişi de Türk kökenliydi.
Aynı şekilde Osmanlı da önemli bir kurum olan başdefterdarlıkta göreve getirilen 210 başdefterdardan 160’ı milliyet olarak dönme-devşirme olup, 55’i de Türk kökenliydi.
Görüldüğü gibi yönetimi ele geçiren bu devşirmeler özellikle Fatih Sultan Mehmet döneminden başlamak kaydıyla ilk zaferlerini dönemin başarılı sadrazamı Türk kökenli Çandarlı Halil Paşa’nın idamıyla elde ederek yerine dönme-devşirme olan Rum asıllı Mahmut Paşa Fatih tarafından sadrazam olarak göreve getirilmiş onu Rum asıllı Mehmet Paşa izlemişti.
Bu arada devşirme yöneticileri destekleyen ve bunda da başarı sağlayan padişah ve eşi padişah anası olan Valide Sultanları da unutmamak gerekir. Bu sultanlardan Türk asıllı olmayan Venedikli Safiye Sultan- Slav asıllı Hürrem Sultan, Rus asıllı Turhan Sultan ile yine Slav asıllı Kösem Sultan’ı sayabiliriz. Bu sultanlar dönemlerinde devletin tek egemeni olup, Hazineyi de talan etmişlerdi.
Bu devşirmeler hiç bir zaman Türk’lerin iş başına gelmesini istememişler, bunu sağlamak için de Türk toplumunun eğitim ve gelişmesini önlemeye çalışmışlar, hep kendi kökenli olanların çıkarlarını düşünmüşlerdi. Buna bağlı olarak bu şer odaklarının etkisiyle devlet yüzyıllar boyu sayısız insanı kaybetmiş, 100’den fazla Vezir, Sadrazam ve Vali de canından olmuştu.
Burada üzerinde durmak istediğimiz konuya gelince, bu görüşleri dile getirmekteki amacımız sımsıkı bağlı bulunduğumuz geçmişimizi inkar etmek değildir. Amacımız Osmanlı yönetiminin her şeyden önce Türk’ün ulusal kimliğini yok etmeye çalıştığını, yerine düzmece bir Osmanlı kimliğini kabul ettirmeye çaba sarf ettiğini, ancak Türk ulusu tüm gayretlere karşın bu safsatayı kabul etmediğini açıklamaktı.
Ulu önder Atatürk; şeriatı, hilafeti ve saltanatı savunma dönme-devşirme geleneği ile teokratik bir yapıda devleti yöneten Osmanlı’ya ulusal mücadele ile son verdi. Yerine kulu vatandaş, ümmeti de ulus yapan Cumhuriyet’i, laikliği ve demokrasiyi savunan bir yönetim modelini kurdu. Burada Atatürk, Türk Kimliğini ön plana çıkartarak, “Ne Mutlu Türküm Diyene” sözü ile Osmanlılık kavramına karşı verdiği en özlü bir yanıtla tarihte yerini alacaktı.