KARADENİZ’İN ŞAMAR OĞLANLARI

Ben Lâz değilim.
Yahut ben öyle biliyorum.
Ama Karadenizli’yim.
Hem de Türk kökenliyim.
Yahut ben kendimi öyle hissediyorum.
Orta Asya’dan gelen Türk boylarından olup, denize ulaşınca,
Karadeniz’de tek doğal liman olan Ardeşen Limanı’na gelip, bir süre
orada eğleşip, oradan da saçılmışız.
Ailem Trabzon’a düşmüş.
Halen Ardeşen Işıklı’da akrabam yok.
Denilir ki her tarafa savrulmuş Lâz’ların Türkiye’deki ayağı Rize’nin
Çayeli İlçesi’nden başlayıp, Ardeşen, Fındıklı, Arhavi, Hopa’da biten
bir alanda yerleşiktirler.
Bölge halkı arı Lâz değildir.
Soyadı Kanunu’nun 21 Haziran 1934 de 2525 sayılı Kanun’la çıkmasıyla,
ailem tespitlerime göre 57 ilde konuşlanmıştır.
“Ustaoğlu” olan aile soyadım kanunla ve muhtelif illere dağılı olarak;
Usta, Ustaoğlu (sonradan yeniden eski soyadı alarak) Erusta, Özusta,
UstaYakup, Ustaali, Ustali, Ustagil, Kocausta vs. olarak halen
yaşamaktadır.
Şimdi birileri bize bayrak öneriyor.
Bunu öneren akıl beni iyi dinle: Biz Karadenizliler tamamına yakını bu
ülkenin çimentosuyuz.
İçimizde istisnanın istisnası zat ve sanatçı bozuntusu çıksa da, sizin
“burası bizimdir” dediğiniz yerde bile varız. Hatta çoğu zaman bu gün
bile canınızı, malınızı ve namusunuzu koruyarak.
Bu teklifiniz bana, bize en büyük hakarettir.
Bu akla uyan veya hizmet edenlere, bunu misliyle ve kendi kültüründeki
ağırlığıyla aynı zamanda uygun lisan ile iade ediyorum.
Ben Lâz’ım,
Ben Alevi’yim,
Ben Kürt’üm,
Ben Rum’um,
Ben Ermeni’yim,
Ben Boşnak’ım,
Ben Çerkez’im.
Ulan sana ne benim kim ve ne olduğum.
Ama unutma, beni Yüce Rabbim’in yarattığı en gelişmiş/tekâmül etmiş
varlık olan “İNSAN”ım.
Senden üstün tarafım bu.