FAKİRE BİR ŞEY OLMAZ

Doların fırlamalığıyla başlayan zam yağmuru ve ekonomik dengelerde ki değişimin ülke insanımıza etkilerini yazayım istedim.
Sürüsüyle ekonomik kriz yaşamış bir ülkenin ferdi olarak “şerbetliyiz” diyebilirim.
Sokakta, ev, kahvehane sohbetlerinde tartışılan tek şey” ne olacak bu memleketin hali…?” sorusu ve bulunamayan cevap.
Yağmur gibi yağan zamlar, sel gibi silip süpüren vergi artışları hepimizin klasik kaderidir. Şahsen ben çok aldırmıyorum.
Öyle uçuk kaçık hayaller kurmadım çünkü.
Sabit ücretli insanlar girdi-çıktı denkleminde hep çıkanın hesabını yapar.
Gelir belli iken, gider artıyorsa bu enflasyondur.
Ekmeği kısmadan-Sudan kısarsın.
Yakıttan kısarsın.
Giyimden kısarsın.
Et yemezsin.
Eğitimden kısarsın.
Kahveye gitmezsin.
Erken yatar elektrikten tasarruf edersin.
Lüksün zaten olmaz, akıllı telefon yerine ‘aklını’ kullanırsın.
Isınmak için yaktığın sobada ‘yemeğini’ pişirirsin.
Varsa köyle bağlantın, bulgurun, unun, salçan gelir.
Çocukların zekiyse dershaneye göndermezsin.
Krizlerden dolayı saltanatı yıkılan ‘fakir’ yoktur.
Devalüasyon olsa da olmasa da tedavülden kalkmayan ‘kuruş’ gibidir dar gelirliler. En dayanıklı, en dirençli, en kanaatkâr insanların oluşturduğu bu kitle için ‘milli gelirin’ önemi yokken, kişi başına düşen “rüşvet, hırsızlık, yolsuzluk” sıfırdır.
Büyük krizlerde batan bir tane fakir insan görmedim ben.
Babamın lafıdır “oğlum zenginin batması vapur, fakirin batması kayık gibidir…”
Siz bir gazetenin kıyısında köşesinde ve ya herhangi bir kanalda “ünsüz fakir konkordato ilan etti” diye bir haber gördünüz mü?
Ülkemde “Fakirler Partisi” kurulsa iktidar olur.
Fakirleri de iki sınıfa ayırmak lazım.
1.“Fakirin başucunda ölmektense, zenginin ayakucunda yaşamak daha evladır” diyenler. 2.“Rızkımı veren Hüda’dır, kul’a minnet eylemem” diyenler.
İkidekileri aç bırakan birdekilerin davranışıdır.
Onlar mutlu fakirlerdir ve zengin sofrası görmenin verdiği hava ile şişerler.
Hiçbir kriz fakiri batırmaz.
Fakirin ekonomiye etkisi virgülden önceki ‘sıfır’ kadardır.
Asıl mesele ‘zengini’ mutlu edebilmektir.
Onların aldığı risk büyüktür çünkü, daha çok kazanmak üzerine kuruludur tüm yaşamları. Daha çok kazanmak için belirlerler saflarını.
Daha çok kazanmak için oynarlar sistemle.
Daha çok kazanmak için kullanırlar tüm güçlerini.
Daha az kazanarak yaşama yetileri gelişmemiştir.
Daha çok kazanmak için kurdukları kumpasa yine kendileri düşer ve sermaye el değiştirir. Daha akıllı oynayan çıkar, daha acemi oynayan batar.
Terazinin iki kefesi gibi, aynı gövdeye bağlıdırlar ama biri çıkınca öbürü iner.
Dolayısıyla krizlere çok kulak asmam ben.
Devasa gemilerin yüzdüğü bir denizde kayık isen küreğini alıp çıkacaksın kıyıya.