23 NİSAN
Paylaş
Bugün yirmi üç Nisan,
Hep neşeyle doluyor insan.
Hadi ya……
Kürsüye çıkar sağ kolumuzu kaldırıp, avazımızın çıktığı kadar bağırırdık. Bu gün 23 Nisan, neşe doluyor insan….
Bu gün de 23 Nisan. Hala neşeyle dolan var mı?
Dünyada çocuklarına bir bayram hediye eden tek liderdir Mustafa Kemal Atatürk.
Dünyada çocuklara bayramı zehir eden tek lider kimdir sizce?
Haklısınız…..
Ben de sizler gibi düşündüğüm için altını çizdim..
Aman çocuklar yorulmasın bahanesindeki ana fikri tahmin etmek için “Anavatan Partili” olmaya gerek var mı?
Analar ağlamasın, Çocuklar yorulmasın.
Türkiye’de 893 bin çocuk işçi çalışıyor ve üstelik birçoğu da okula gitmiyor.
Çocuklar yorulmasın.
Öyle mi?
2002 yılında 66 Kadın cinayete kurban gitmiş. Bu rakam 2009 yılının ilk yedi ayında 953 olmuş. Sonrasında bakmışlar ki iş çığırından çıkıyor, istatistikleri gizlemeye başlamışlar.
Analarla birlikte, anaların ‘anaları da’ ağlamış.
Bugün yirmi üç Nisan.
Rengarenk giysileri içinde, elinde al kırmızı bayraklarla geçmiyor küçücük beyefendiler, minicik hanımefendiler.
Oysa onlar, yani çocuklarımız stadyumların kırmızı kart görmeyen en güzel süsleriydi. Siz bayramlarda şiir okuyan bir çocuğun babası ve ya annesi oldunuz mu hiç?
Bugün 23 Nisan.
Yazık olur çocuklara.
Yorulurlar ve bitap düşerler. Hem milli duyguyu bu yaşlarda aşılamak ileride ‘oy’ bakımından sakıncalı olur.
Öyle emretmiş “Oy_mak” beyi.
Verir eline sefer tasını gönderirsin sanayiye.
“Eti senin, kemiği benim” de yeter. İşçi olacaksa niye okusun ki?
“”Sendika der. “İşçi hakları” der.
“Örgütlenme” der.
Grevdi, iş yavaşlatmaydı, hak aramaydı kim uğraşacak.
Ah bu ‘kemiğe ‘ razı olma mantığı yok mu? Çocuk kafasının tam ortasında levyeyi yese ne olur ki?
23 Nisan da, sap gibi ayakta durup, yorulmaktan daha mı acı verici?
Neymiş?
“Eski Sovyet rejimindeki gibi bir dayatmaymış” Sevsinler sizi. Gittiğiniz her ilin valilerini, bürokratlarını ve kamu personellerini el pençe divan durduran siz değil misiniz?
Atatürk, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin ilk kez kapılarını açtığı gün olan 23 Nisan’ı çocuklara armağan etti.
Bugünün çocuklarının, yarının büyükleri olduğunu biliyordu. Şimdilik 23 Nisan’ı okul koridorlarına hapsettiler. “Bugünün çocukları, yarının gocundukları olmasın” diye.
Velhasıl ‘Bugün 23 Nisan, kahroluyor insan…………’
