BELEDİYE ŞEHRİN EFENDİSİ DEĞİL, EV KADINIDIR!

Toplum için önemli olan bu başlığı 31 Temmuz 2011 tarihinde Cumhuriyet Gazetesi’nde “İnsana saygı gösterin” adı altında yayınlanan bir haberden aldım.
Söz konusu haberde ünlü mimar-yazar Doğan Hasol’un gazeteci Leyla Tavşanoğlu ile yaptığı bir söyleşide; meslektaşı önceki Ankara Belediye Başkanlarından rahmetli Vedat Dalokay’ın “Belediye şehrin ev kadınıdır” şeklindeki görüşüne paralel olarak bu kez “Belediye ev kadını, evin annesi gibi şehri kucaklamalı ve sahip çıkmalıdır” şeklindeki bir ifadesi ile aynen bu görüşe katılmıştır.
Esasında her belediye başkanının bu görüşü bilerek ve isteyerek uygulaması gerekir.
Nasıl bir ev kadını evini, eşini ve çocuklarını kucaklayarak sahipleniyorsa, belediye de evin annesi gibi şehrini kucaklayarak sahiplenmelidir.
Tabi bunları yapabilmeleri için de özellikle seçilen belediye başkanlarının o şehrin insanlarını sevmeleri ve o şehrin insanlarına da saygı göstermeleri gerekir.
Hiç unutmam, 1986-1987 akademik yılında TODAİ Enstitüsü’nde kamu yönetimi dalında yüksek lisans öğrenimini gördüğümüz sırada yurdun çeşitli yörelerinden, yerel yönetimler konusunda TODAİE’ne kurs görmek için gelen bazı belediye başkanları ile yaptığımız görüşmelerde; gördükleri bu kursların kendilerine büyük faydalar sağladığını açıklayarak özellikle seçildikleri yörelerdeki insanlara karşı daha duyarlı bir şekilde hareket edeceklerini bizlere açıkça ifade etmişlerdi.
Esasında her belediye başkanının bu gibi eğitici kurslara katılarak kendilerini geliştirmesi gerekir.
Bunun yanında öğrenim düzeyi ne olursa olsun bir belediye başkanında olması gereken özelliklerin başında o belediye başkanının o yöredeki halkla bütünleşerek oluşan sorunlara karşı özüm araması gerekir.
Bu konuya İstanbul-Şişli Belediye Başkanı Sayın Mustafa Sarıgül’ü örnek olarak gösterebiliriz.
Sayın Sarıgül’ün “Ben sabah saat 05.00’de bile sabahçı kahvesine gider, orada bulunan kişilerle sohbet eder, varsa sorunlarını dinler ve bu sorunlara çözüm arardım” şeklinde basına verdiği bir demecini de hep anımsarım.
Bu durum Sayın Sarıgül’ün halkla nasıl iç içe olduğunu göstermektedir.
Esasında halkla çıkar farkı gözetmeksizin bütünleşen belediyeler şehrin efendisi değil, o şehrin ev kadınıdır.
Bu görüş doğrultusunda bir belediye başkanı da halkla düzeyli bir şekilde ve tepeden bakmamak kaydıyla iç içe olduğu takdirde oluşan her soruna mutlaka bir çözüm bulabilir.
Sonuç olarak diyebiliriz ki;
Bir evin kadını nasıl evine, eşine ve çocuklarına sahip çıkıp onları kucaklayarak koruyorsa; bir belediyede o şehrin efendisi olmadan o evin annesi gibi o şehri koruyup kucaklayarak sahiplenmelidir.