O MAHİR BESTE ÇALAR

İlkbaharla birlikte yeşil örtüler içine gizlenmiş gelinlikler gibiydiler.

Arıların biri gelir bini gider.

Sosyetenin binlerce dolar verdiği markalı kokulara on başardı bizim portakal ciçeklerimizin kokuları.

Mesela siz hiç yenidünya çiçeği kokladınız mı,

Göleviz bitkisini bilir misiniz?

Mahmutlar, Kestel arası Atatürk Caddesi boyunca yürüdüğümde polen sarhoşu olurdum.

İrili ufaklı seralarda; Marul, maydanoz, roka, tere, dereotu velhasıl kışa inat tüm yeşillikler vardı.

Limon ağaçları, muz bahçeleri,  zakkum ağaçlarıyla örülmüş bahçe duvarları, kaktüsler ve daha neler neler.

Mütekabiliyet yasası vardı, karşılılık esası ile her türlü karışıklık önlenmiş, ipini koparanın önü kapatılmıştı.

Yanlış ekonomik politikalarda ısrar ettiler, ısrar sürdükçe toprak ve konut satışında sınırlar kalktı.

Parayı verenin gözbebeklerimize sahip olduğu dönem başladı.

Vatan toprağı satılsın diye teşvikler verilmeye, vatandaşlık verilmeye, ikamet verilmeye, ne isterlerse verilmeye başlandı.

O canım portakal, limon ve yenidünya ağaçları birer birer yok edildi.

Toprak kokusunun yerini caddelerde izi kalan lastik kokuları aldı.

Ev alanlar turizmi keşfetti ve başladılar günlük, haftalık, aylık kiralama işine.

4-5 yıllık bir süreçte yatırdıkları paraları geri alıyorlardı.

Memlekete inşaatla gelen para, kat be kat inşaatla geri çıkıyordu.

Sonra turizm yavaşladı, oteller para kazanamamaya başladı ve onlarda portakal ağaçları gibi birer birer yıkıldı.

Cennet gibi bir doğayı, komşulugu, huzuru ve doğal yaşamı dolar uğruna heba ettik.

Geçtiğimiz pazar Gazipaşa’da tropikal meyveleri tanıtıyordu Halk TV.

Sonra iki hafta önce gittiğim Gazipaşa’da edindiğim izlenimler geldi aklıma.

Hayıflandım ve üzüldüm.

Alanya’yı mahveden müteahhitlerin yeni hedefi bu şirin ilçemiz olmuş.

Gazipaşa’lı bir dostum “Abi burada arsa bırakmadılar, heryeri parça pinçik ettiler ve korkarım bizde Alanya gibi olacağız” dedi.

İkilemde kaldığımız bu mevzuda; İnşaat firmaları memlekete döviz kazandırıyor ve istihdam sağlıyoruz savunmasında iken karşı görüş ise, vatan topraklarını yabancıya satmak vatanı sevmemektir şeklinde yükseliyor.

Sadece Alanya yada kıyılar değil, ülkenin hemen her kentinde demografik yapı değişiyor, gelenekler ve görenekler hızla erozyona uğruyor, dilimiz dahil her alanda başka bir saldırının sessiz sedasız gönüllü işgalindeyiz.

Hal böyle iken ülkede tartışılan hep eften püften mevzular oluyor.

Dikkat ederseniz ne iktidarın ne muhalefetin konuştuğu konular bir fındık kabuğunu bile doldurmayacak cinsten şeyler.

Z kuşağına üzülüyorum, bu kadar beceriksiz bir iktidar ve en az onun kadar beceriksiz bir muhalefetin ikisine de aynı anda denk gelecek ne günah işlediniz kuzularım diye?

Düşünsenize: Bu keşmekeşin mimarı,  kendinden Mahir, Mahir gibi bir adam tüm bu felaketlerin müsebbibi olarak gündem belirleye biliyor.