DEĞİŞİM İNANMAKLA BAŞLAR

Bu yaşına kadar nerelerde yok sayıldın?
Nerelerde sevilmedin?
Nerelerde kendini yokmuş gibi hissettin?
İlişkilerinde nerelerde emeğinin karşılığını alamadın?
Sorular.. sorular.. bitmez tükenmez.
Aslında bizi olduğumuzu düşündüğümüz şey inançlarımızın gücüdür.
En derin inancın ne olduğunu bulduğun anda, sana hayatta tüm kapıları açacak anahtarı eline aldın demektir.
Bedeninde zihninde ve duygularında iyileşeceğine inanırsan, vücudunun kendini tedavi edeceği alana geçersin.
Bunun için de değişime gönüllü olmak gerekir.
Yani ettiğin dua ve davranışın birbiriyle uyumlu olması demektir.
Mesela;
Uçak korkun varsa uçağa binmeli,
Yalnızlık korkun varsa yalnız kalmalı,
Dışlanma korkun varsa topluma çıkmalı,
Nerede bir acziyetin varsa bunu farkedip üzerine gitmelisin.
Değişim ancak bu şekilde mümkündür. Yoksa ben değiştim ya da değişiyorum demekle mümkün değildir.
Değişimi önce düşüncelerine sonra inancına taşımalısın. Çünkü düşündüğün, hissettiğin ya da inandığın şeyleri yaşamına çekersin.
Kendinin nerde olduğunu bilmek istersen, nerede olduğuna bakmalısın. Yani, dış dünyana bakarak iç dünyanın analizini yaparsın.
Değişimi engelleyen nedenin başında şüphe gelir. Şüphe inancı zedeler, değişimi engeller.
Çevrendeki insanlar ,olaylar ve hastalıklar senin iç dünyanın dışarı yansımasıdır. Eğer değişmek istersen iç dünyandan başlamalısın. İçin değiştiğinde dışın otomatik değişim yaşayacaktır.
Franz von Assısı’nın dediği gibi; “Önce zaruri olanı, sonra mümkün olanı, ve sonra birden, imkansız olanı başardığını göreceksin.”