VEDA YAZISI

Vedalar ve kavuşmalar hayatın önemli anlarındandır… Eğer ben bu iki konuya dair bir şiir yazacak olsaydım, sanıyorum bir tren istasyonunda ya da otobüs terminalinde ayrılanları ve kavuşanları gözlerdim… Benim gibi garip olanları ise, ne uğurlayan, ne de karşılayan yoktur elbet! Garip gelen, garip gidiyor… Bir yazar okuruyla nasıl vedalaşır? Bildiğiniz bütün vedalaşmalardan daha zordur yazarın vedalaşması. Bu yazıyı isteksizce yazıyorum. İte kalka yani! Bu yüzden biliyorum ki sizler okurken sıkılacaksınız. Doğrusu, ben de yazarken sıkılıyorum.  Gelin görün ki söylenmesi gereken bir söz varsa, söyleyeceğiz.
Sevgili okur,
Ben hayatımda nerede bulundu isem, içinde yaşadığım cemiyete faydalı bir birey olmaya çalıştım. Bu bazen memleketin en uzak vilayetindeki hapishanenin ışık görmez hücresi oldu, bazen billur kadehlerin tokuşturulduğu sosyete sofraları… Kendi doğrularım, orijinal yapımla olumlu olmaya çalıştım. Hatasız kul olmaz! Hatalarım olmuştur… İyi’ye doğru’ya giden yolda, dışlandığım, kötü bilindiğim anlarda bile umudumu kaybetmedim. İnanıyordum ki dünyada iyi insanlar da vardır…
İşte nasıl olduysa, yürüdüğüm bu yolda benim en arkada kalmışlığıma, zayıf, çelimsiz adımlarıma, umutsuz görünüşüme aldırmayan Mesut İlhan Bey  “ Gel kardeşim! Kurtlukta düşeni yemek kanunsa da biz insan evladıyız, düşene el uzatırız, aman veririz, düzelmek isteyene yol gösteririz” diyerek bana sahibi olduğu gazetede, şimdi okuduğunuz bu köşeyi verdi.  Eh köşeyi kapınca, mal bulmuş mağribi gibi sağa sola hücum etmemi de anlayışla karşıladı. Minnettarım kendisine…
Fakat hayat ve olaylar beni öyle bir noktaya getirip dayadı ki artık yazamayacağım! Son yazımı okuyorsunuz. Sizin okurken sıkıldığınız, benim yazarken sıkıldığım son yazımı… Benim gözümde öğretmenlik ve gazetecilik peygamberlikten sonra gelen en kutsal makamdır. Öğretmenlik kaya pınarları gibi berrak, temiz, körpe beyinlere bilgiyi kazır. Gazetecilik ise kirlenmiş bir cemiyeti yıkar, aklar ve dönüştürür.  Bu iki işi onuruyla yapan herkesin önünde saygıyla eğilerek veda ediyorum sizlere.
Hoşçakalın.