SİVİL DİRENİŞ

Türkiye’de en az bin kişiye istihdam sağlayan 250 bin işyeri var. En zengin 100 Türk’ün toplam serveti 85 milyar dolar civarındadır.
Yine ülkemizde 1 milyon doların üzerinde serveti olan insan sayısı 80 bini aşmış ve dünya milyonerler sıralamasında bu grup sayesinde 14 sıraya yerleşmişiz.
Ayrıca 45 milyar dolarlık devasa bir servete sadece ve sadece 14 aile hükmediyor.
“Zenginin parası züğürdün çenesini yorarmış” derler ama “mevzu ilgimi çekmedi” desem yalan olur.
Pek tabi ki servet düşmanı filan değilim, keşke 80 milyon ‘milyon dolarlık’ servete sahip olsa. Paralel yapının serveti dudak uçuklatacak kadar büyük.
Fetö’nün “Tüm servetim aha bu ceketim” demesine inanmamak gerekiyor.
Bir dönem sadece Angus ithalatından dolayı milyonlarca lirayı cebe attı bu yapı.
Zenginimiz çok Allah daha artırsın.
Gözümüz yok.
Mesela milyon dolarlık futbolcular.
Paraya “para” demeyen sanatçıları, televizyon yıldızlarını, şovmenleri listeye ekleyelim.
Başka bir sayfada devletten milyonlarca dolarlık ihaleler alan işadamlarına özelleştirilen devasa kurumların yeni sahiplerine: Yol, köprü, havalimanı gibi milyon dolarlık projelerin yapım işini alan şirketlere açalım.
Genç bir arkadaşın internete düşen bir görüntüsünü izledim.
Eminim birçoğunuz bu arkadaşı izlemiştir.
Şu “İdam idaaaam” diye haykıran arkadaş.
O görüntüde en çok dikkatimi çeken “Sabah elektrik paramı nasıl ödeyeceğim” cümlesiydi. “Babam yıllardır hafriyat işi yapıyor, kamyon kullanmayı babamdan öğrendim” diyor bir hanımefendi.
Binmiş kamyona ve alıp yanına komşularını çıkmış sokağa.
Gecekondusundan çıkan koşmuş.
12 saat asgari ücretle çalışıp aç kalmamaya çalışan yurttaşımız, simitçimiz, kahvecimiz hep oradaydı.
İki aylık bebeğini komşusuna emanet eden genç anne elinde bayrak sokaktaydı.
Emekli olmuş ama ununu eleyip eleğini asmamıştı amcamız “Sizler bizim evladımızsınız” diye bağırıyordu.
15 Temmuz tarihinden beri hemen her kanalda açık oturumlar yapılıyor cici cici beyler hanımlar bizleri o derin bilgileriyle aydınlatıyorlar.
Ama o gece meydanlara inmediler. Bir tane sanatçı görmedim.
Bir zenginin ya da birkaç servet sahibinin “biz zenginliğimizi bu ülkeye borçluyuz, canımız vatan için feda olsun” dediğine şahit olmadık.
Kimse alınmasın ama vatan sevgisi yine garibanlara düştü.
Onlar öldü, onlar yaralandı.
Oysa savundukları vatanda kaybetmekten korkacakları bir servetleri yoktu.
Servet sahipleri ise meydanlarda yoktu.
Parasına sarılıp uyuyanla, vatanına sarılıp canını ortaya koyan bir olur mu?
Ben olsam asgari ücretliye kahramanlık zammı yaparım.
Garibanlara, yoksula kıt kanaat geçinenlere vatanseverlik ikramiyesi veririm.
İlle resmi bir kıyafete gerek var mı, al sana milyonluk sivil ordu.
Vatanına içten, samimi ve bedelsiz bağlı…