SENDEN OY; ŞUNU DA CEBİNE KOY-Sudi Çandır

Genel seçim tarihi yaklaştıkça siyasi arenada boy gösteren aday adaylarının çalışmaları da yoğunlaştı.  Daha öncesinden mecliste olanlar var. Bu göreve yeni soyunan çiçeği burnunda adaylar var. Sıralamalarda öne çıkanların sevincini tahmin edebiliyorum, ancak çok önemli görevlerinden istifa ederek adaylığa talip olanların listeye girememesinin sonuçları hep küslüğü getirmiştir.
Şuan tüm partilerde fırtına öncesi sessizlik hâkim ama listeler açıklanınca küslükler ve kırgınlıklar mutlaka olacaktır.  Aslında işin bu yönüne çok takılmamak gerek. Neticede ileri demokrasiyle yönetiliyoruz ya. Genel başkan seçilenler mutlaka en doğru kararı verecektir!
Ben oldum olası şu temayül yoklamalarına filanda inanmam. Sayın Erdoğan’a kafa tutup, Sayın Kılıçdaroğlu’na posta koyup, Sayın Bahçeli’yi hiç sayıp o listelere girmek mümkün mü sanıyorsunuz? “Sen yalancıktan sallabaşını, ben bilirim işimi” durumu. Oysa demokrasi, ‘halkın’ kendini temsil edecek kişileri özgürce seçmelerinin tarifi değil midir?
Kitleler kendi temsilcilerini seçip sorunlarının çözümünü milletin meclisinde aramaları lazım gelmez mi? Köylü Mehmet ağanın sorununu doktor çözecek. Mühendis sağlıkla ilgili komisyona üye olacak. Tüccar turizmden, Avukat çevre sağlığından sorumlu.
Oysa sendikalar, sivil toplum kuruluşları, çiftçiler, öğrenciler ve hatta işsizler ve ev hanımları da kendi temsilcilerini özgürce belirleyip meclise gönderebilmeli.
Önümüzdeki süreçte isimler genel merkeze ulaşır. Genel başkanın iki dudağının arasından çıkan isimlerle sıralama yapılır. Getiriler halkın yani bizim önümüze “haydi özgürce seçin” derler. Bizde kuzu kuzu gider oyumuzu verir ve bir dahaki seçime kadarda sevgili vekillerimizin yüzünü bile göremeyiz.
Bence seçmenler olarak bugünleri iyi değerlendirin. Sayın adayların en zayıf olduğu an işte tam da bu günlerdir. Yüzünüzü iyice ezberletin. Öyle hemen “vay efendim ben dededen, atadan bu partiliyim. Benim yedi sülalem eskiden beri bu fikrin savunucu” demeyin.
Kız evi, naz evidir prensibinden hareket edin. Tüm isteklerinizi ve temennilerinizi yüzlerine söyleyin. Hatta mümkünse sesli ve görüntülü kayıt alın.
Benden söylemesi.
Bir gittiler mi, bir seçildiler mi yüzlerini bile göremezsiniz.
İşleri çok yoğun olur. Çevreleri değişir. Gitmeden önceki konumları ne olursa olsun, sınıf atlarlar. Rica minnet oyumuzu alır, sonra bizlerin karşılarında el pençe divan durmalarını beklerler. Bugünler çok önemli. Hazirana kadar keyfini çıkarın. Kimseyle ters düşmeyin çünkü meclis lokantasında tüm partililer aynı masalarda yemek yerler.
Çorba 3, etli yemekler 5 Lira.
Kimseye hemen “evet” demeyin. Durup bekleyin bir süre. Bir miktar yalvartın.
Nasılsa, gidişat çok değişmeyecektir. Öyle çokta umutlanmayın. Kimsenin elinde sihirli değnek olmadığını elli küsur yılda çok iyi öğrendim.
Nohut mu dağıtıyorlar? Alın.
Ne verirlerse alın. İnanın, anamızın ak sütü kadar helaldir. Çünkü onların bedelini nasılsa bizler ödeyeceğiz. Birikmiş elektrik, su faturalarınızı tutuşturun ellerine. Askerdeki ya da okuldaki çocuklarınıza harçlık isteyin. Hiç gocunmayın, çekinecek bir şey yok.
Adı üstünde demokrasi, onların oy isteme hakkı varsa benimde bunları isteme hakkım olacak.
Ayıp ta değil.
Onlar alıştırdı bu toplumu ”şunu cebine koy, sonrada bana oy” düzenine.
Çekinmeyin.
Seçildikleri an sınıf atlarlar ve bir daha yüzünüzü bile hatırlamazlar.