KARADENİZ’DE 3 MUHTEŞEM GÜN

ALANYA’NIN önemli inşaat firmalarından Küçüker İnşaat firması Yönetim Kurulu Başkanı Sait Küçüker bir vesileyle telefonla aramıştı şahsımı.
Hoş beşten sonra, ‘havalar nasıl?’ diye sordu.
Bende, ‘Yanıyoruz ağabey’ dedim.
O da, ‘Ben Karadeniz’deyim gelin sizi misafir edeyim’ dedi.
‘İnşallah, bir gün’ dedim ama o bir gün çok çabuk gerçekleşti.
Muhterem Anılgan ve Özgür Yaman arkadaşımla beraber, Sait Küçüker ağabeyimiz bize dolu dolu üç gün geçirtti.
Samsun’dan başlayan Rize Ayder yaylasına kadar uzanan bir serüveni paylaşacağım sizinle.
“KARADENİZDE PERHİZ YAPILMAZ”
Karadeniz’in soğuğa yakın havası insanın bir hayli fazla yemek yemesini sağlıyor. Sosyal paylaşım sitesindeki paylaşımlarım fazlalıkla bu yönde olduğu için, ‘Yeter be, doymadınız?’ gibi tatlı eleştirilerine de sebep olduk dostlarımızın.
Samsun’un Çarşamba ilçesindeki Midilli restaurant’ta sabah kahvaltısı, Karadeniz’de perhiz yapılmaz der gibiydi.
“MAHMUTLAR’A ACİLEN TELEFERİK YAPILMALI”
Samsun’dan yola çıktık, Ordu iline uğradık, Ordu’daki teleferik Mahmutlar’ın eski Belediye başkanlarından Hüseyin Taşer’i aklıma getirdi.
O dönemlerde biraz komik karşılanan Taşer’in teleferik projesi hiç de öyle komik değilmiş. Mahmutlar’a çağ atlatacak, ivme kazandıracak bir proje olduğunu Ordu ilindeki ORBEL adlı teleferik sistemini görünce anladım. ‘Birlikte Yükseliyoruz’ sloganı ile günde binlerce kişi Ordu’nun hemen üstündeki tepeye gidiyor, ordan Ordu Manzarasını izliyor. Bu mükemmel bir proje. Aynı zamanda yap-işlet-devret modeli ile hiç masrafsız kazanç elde ediyorsunuz.
Eğer o dönemlerde denizden Cebel-i reise uzanan bir teleferik yapılabilseydi Mahmutlar’a çok artılar katacağı aklımdan geçmedi değil.
Ordu ilindeki bu Teleferik tesisinde 20 kabinli teleferik hiç durmadan gelip gidiyor, hem de dolu dolu, üstelik Ordu’da yabancı turist de yok.
Geç mi kalındı?
Bence çok geç kalındı ama ‘zararın neresinden dönersen kardır’ derler bence bu proje hemen Mahmutlar’a yapılmalıdır.
Yamaç paraşütü atlama yerine tesisler yapılırsa oldukça ilgi görür ve Mahmutlar ve Alanya turizmi çok şeyler kazanır. Kış ayları için alternatif bir kaynak ortaya çıkar.
KÖFTECİ NİHAT USTA
Trabzon Akçaabat’ta meşhur köfteci Nihat ustaya uğradık, saat 16.00 aynı anda 250-300 kişinin yemek yediği bir Lokantaya oturmak için sıra bekledik. Saate dikkatinizi çekerim öğle veya akşam vakti değil, ‘Köftenin tadı nasıldı?’ diye sorarsanız, Nihat usta bir marka. Çok fazla yemişiz, biraz mide zafiyeti geçirdim, sanki hiç köfte görmemişiz gibi!.
“UZUN GÖLÜ ARAPLAR BASMIŞ”
Trabzon Uzungöl’e akşamüstü varabildik, havadaki bulutlar yerlere kadar inmiş, yağmur yağıyor. Bir kaç otele uğradık yer yok, olanlarda kalınmaz durumda, yeni yapılan bir otele yerleştik, daha sonra merkezine indik, gölün kenarındaki caminin etrafı Merkez olmuş. Arap turistler yerliyi bir hayli bastırmış. Arap kadınların sadece gözleri açıkta, simsiyah peçeli elbiseleri ile ‘burayı gasp ettik’ der gibiydiler.
Uzungöl’ü resimlerden şöyle tanıyoruz; gölün diğer başından diğer baştaki çifte minareli bir camii. O resim tarihte kalmış gölün iki tarafını da oteller ve iş yerleri kaplamış, şunu uyarmak için yazıyorum maalesef Uzungöl’deki esnaflar çok tecrübesiz ve bilgisizler. Bence buradaki esnaflar Alanya’ya gelerek biraz eğitim almalılar, Uzungöl’ün esnaflarının buna ihtiyacı var. Uzungöl muhteşem bir yer.
“ÇAY DİYARI RİZEYE BAYILDIM”
Daha sonra Rize’ye geçtik.
Rize’ye varılır da üstada uğranılmadan olmazdı.
Mahmutlar’da yazlığı olan Rize Gazeteciler Cemiyeti Başkanı, Rize Zümrüt Gazetesi sahibi Faik Bakoğlu’nu Gazete ofisinde ziyaret ettik, çayını içtik.
Rize’nin güzelliklerini, Çaykur’un tepedeki tesisinden izledik.
Çay nasıl toplanır, çayın en değerli yerinin 2,5 yaprak olduğunu öğrendik ve Rize çayını demlikten Çaykur tesisinde içtik.
YERYÜZÜNDE CENNET VARSA ODA AYDER YAYLASI
Şimdi gelelim Rize’nin Yaylası Ayder’e;
Ayder yaylasına girişte bizi dev bir Şahin kuşu karşıladı.
Heybetli bu kuş heykelinin ardında ‘Fırtına’ deresi varmış meğer.
Abartmadan söyleyeyim dünyada eğer bir cennet varsa, o da ‘Ayder’ yaylası.
Anlatmak inanın az gelir, burada yaşamadan hiç bir şeyi tam anlatamazsınız.
Ayder’e varmadan Alanya ve Mahmutlar’da bir kaç şubesi olan Hancı Pastanesi sahibi Ali Hancı’yı aradım. Ali Hancı Rizeli’dir.
Ali Hancı aynı zamanda Alanya Karadenizliler Derneği Başkanı,’Ayder’e gidiyorum, tavsiye edebileceğin bir yer var mı?’ diye sordum.
Ali başkan,“Kalegon otel ve Kalegon dağ evi tesislerini tavsiye etti, biz varmadan sahibini aramış, ‘misafirlerim geliyor’ diye. Tesisin sahibi karşıladı bizi, burada restoran hizmeti Alanya düzeyine çok yakın tebrikler. Ardıç ağaçlarının arasındaki çardaklarda neredeyse yer bulmak imkansız, bazı insanların battaniyeye sarıldığını gördüm Ağustos ayında.
Yiyecekler geldi, büyük bir kap Bal, kaymak ve mısır ekmeği, ağzınızın suyunun aktığını biliyorum ama yapacak bir şey yok, bunları görmek ve yaşamak için Ayder’e gitmelisiniz.
Karadeniz’in milli yemeği Kuymak, Izgara et, Karalahana sarması, Fasulye turşusu. “Nasıl yediniz bunca yemeği?” diye soruyor olabilir-siniz.
Hadi siz Ayder’de olun da yemeyin.
Ayder’de yeniyor.
Bir gece de Ayder’de yattıktan sonra Samsun’a dönmek için tekrar yola çıktık, ama gönlümüz Ayder’de kaldı.
Maalesef biraz uzağımızdaki (100km.) Gürcistan’ın Batum’una gidemedik.
Çünkü Ayder bizi ala koydu.
Geri dönüş başladı beş saatlik bir yolculuktan sonra Samsun’un Bafra ilçesine geldik.
Bu ilçe Sait Küçüker’in ilçesi, burada yaşadığı çocukluğunu anlattı bize, anlatırken çocukluğunu yaşıyordu adeta.
Yine Midilli restorana geldik, Çarşamba pidesiyle, pastırmalı yumurtalı pideleri yedik, Samsun Çarşamba havaalanından Ankara’ya, Ankara’dan Gazipaşa havalimanına indik.
Rüya gibi desem inanın abartmış olmam.
Bizi en üst düzeyde üç gün boyunca ağırlayan büyüğümüz Sait Küçüker’e, Ayder de ev sahipliğimizi yapan Ali Hancı’ya kucak dolusu teşekkürler…
Yine de siz benim yazdıklarımla kalmayın, gidin yaşayın, farkı görün, bana o zaman hak vereceksiniz…