HEPİMİZ BİRER ADAYIZ

Anne karnına düştüğümüz anda nasıl bir hayatımızın olması gerektiğine hiçbirimiz karar veremeyiz. İyi, ya da kötü, olumlu, ya da olumsuz , sağlıklı ya da değil.. Bu olayların hiç biri bizim ya da ailemizin seçimi değil.
Eğer bize ya da ailemize böyle bir seçenek sunulsaydı, emin olun kimse olumsuz bir şeyden yana kullanmazdı hakkını…
Konuyu bağlamak istediğim yer hepimizin de belki olabileceği, çevremizde olan, belki en yakınlarımızda gördüğümüz bazı ENGELLER. ENGEL diyorum çünkü özürlü kelimesi o insanlara hiç ama hiç yakışmıyor. ÖZRÜ olan bir durum söz konusu değil, benim fikrimce… Bu durum sadece onların hayatında birer ENGEL.
Geçtiğimiz hafta onların haftasıydı, hepimiz izledik televizyonlarda. Aslında engelleri olmasa ne de güzel şeyler yapacaklar… Belki de hiçbirimizin sahip olmadığı ya da olamadığı tertemiz bir yüreğe sahipler… Onlar sadece dışardan öyle görünüyorlar.. Kalplerinde o kadar güzel barındırıyorlar ki sevgiyi bunu dışardan görebilmek çokta zor değil…
Bazen onlarla karşılaştığımızda çekiniriz, bazen yadırgarız, bazen farklı gözlerle bakarız sanki bizler çok sağlammışız gibi… Bu çokta hoş olmayan bir durum değil mi? ENGELLERİNİ hissettirircesine bakmamız onları üzmekten başka ne ise yarayabilir ki? BU ONLARIN SEÇİMİ DEĞİL. En basta da söylediğim gibi eğer bu hak onlara verilseydi emin olun tercihlerini o yönde kullanmazlardı.
Bizler çok sağlıklı olabiliriz.
Gözümüz görüyor , kulağımız duyuyor, ellerimiz tutuyor , yürüyor , koşuyor aklınıza gelebilecek her şeyi yapıyor olabiliriz..
YA BUNLARI YAPAMIYOR OLSAYDIK?
İste o zaman bu insanların halinden en iyi biz anlardık…
Onlarla karşılaştığımızda yadırgayan bir gözle bakmak yerine, bizde bu durumda olabiliriz düşüncesiyle bakarsak davranış seklimiz olduğu gibi değişecektir…
UNUTMAYALIM Kİ BİZLER DE BİRER ENGELLİ ADAYIYIZ…
MUTLU MUTLU ÇOK MUTLU BİR HAFTA DİLİYORUM ( ENGELSİZ )