DÜĞÜM

Bazen bir yumruk gibi olur insanın tükürüğü ve boğazına öyle düğümlenir ki, ne yutabilirsin ne de tükürecek surat bulabilirsin. Bir yaratığın hiç tanımadığı, yüzünü hiç görmediği insanları kahpece kurduğu ‘TERÖR’ cehenneminde kavurmasını seyredersin seyredersin gözlerin bir noktaya takılıp kalır düğümlenirsin.
Patlayan bir şehrin barut ve insan eti kokan sokaklarından geçenleri düşünüyorum yüzlerce kilometre uzaktan.
Patlayan kahpenin, hayatını söndürdüğü insanları hiç tanımıyor olmasına takılıp “nasıl bir kin ve nefrettir” diye sorup kendime ‘cevapsız’ susuyorum.
“Yarım saat sonra geliyorum annecim” diyen bir evladın hiç gelmeyecek olmasını nasıl anlatacaksınız o anneye.
İnsanları devlet kurmak için mi, devleti insansız bırakmak için mi öldürürler?
Şeyh Edebali’nin” insanı yaşat ki devlet yaşasın” oğul sözüne en çok itibar etmemiz gerek bir dönemden geçiyoruz.
Ana bültenlerde siyasilerden sonra ikinci tek sütun sunulan ‘Kabil’de, Bağdat’ta, Şam’da canlı bomba faciası’ haberlerine göz ucuyla bakan bir halktık.
Kim açtı bu kapıyı?
Kim bu insanların elini kolunu sallayarak başkentimizi bir değil, iki değil defalarca kana bulamasına engel olmadı olamadı?
En acısı ise her ölümün sevineni olmasıdır.
“Suruç patlar” bir kesim sevinir.
“Ankara patlar” diğer kesim sevinir.
Sevine sevine tükendiğimizin farkında mısınız?
Bir başka filmin fragmanıyla avutulup asıl filmin saklandığını ne zaman fark edeceğiz?
Sahi başarı nedir?
Başarısızlık nedir?
Bir parti neden seçim kaybeder mesela: O ülkede ekonomik kriz olursa mı? Terör olursa mı? Kin ve nefret toplumu sarıp insanlar kamplara bölünürse mi? Ulusal güvenlik tehlikede olursa mı?
“Bunların hiç birisi yok” diyebiliyor musunuz?
Kanıma dokunan şeyler var.
Hiçbir Mısır’lının katledilen canlarımızla ilgili bir işaretlerinin olmaması benim ‘dört parmağımı’ sızlatıyor..!
Filistin’den hiç ses çıktı mı?
Dünya liderleri terörü sadece Paris’te mi kınarlar?
Yapayalnız kaldık kabul edelim.
İsrail’e kızıyoruz ya; tüm Arap ülkeleriyle kan düşman olan bu ülkenin başkentinde bir tane bomba patlamıyorsa ders çıkaralım.
Öyle kallavi laflara gerek yok.
İster kız, ister bağır çağır yüz binlerce kez “Kahhar” de…
Kimsenin kahrolduğu filan yok.
Ancak çaresiz insanlar bedduaya bel bağlar ama devleti yönetmek ciddi bir iştir.
Devletin sınırları onu savunması gereken güçlerin yatak odasıdır.
Halkı ise evindeki çocuk gibidir hangi çocuğunun nerede olduğunu bilmeyenden baba olur mu?
Bu bir tespit; İktidar 14 yılda ülkeyi Ortadoğu bataklığına sürükledi ve işin içinden çıkamıyor. Üzgünüm ama her alanda çuvalladılar. Devletin çarklarıyla oynamanın bedelini öderler mi ya da duble yol yaptıkları için ödüllendirilirler mi bilmiyorum.
Belki de Erbakan’ın “kanlı mı olacak, kansız mı olacak?” sorusunun cevabı Baş_kanlı olacakta yatıyor..!
Peki, muhalefet ne yapıyor?
“Böyle saça böyle tarak” misali al birini vur ötekine.
Bu CHP, bu MHP, bu HDP mi millete umut olacak.
AK Parti’ye oy verenlerin sıklıkla dile getirdiği “alternatif kim? “sorusu anlamlıdır.
Yine de sormak istiyorum “daha kötüsü nasıl olur” diye.
Aklımızı başımıza almak zorundayız.
Tek vatanımız, içeride ve dışarıda çok hainimiz var.
Dünleri Ankara ile karalarız yarınları kim bilir hangi felaketle ağırlarız..