BU YAZIYI BAŞBAKAN OKUR MU?

Söylediği sözün doğruluğuna şerefini şahit göstererek bir insan, bile bile nasıl yalan söyler? Hem o sözün ‘yalan’ olduğunu bilmek, hem de doğruluğu üzerine yemin etmek! ‘Şerefini’ şahit göstermek… Devlet adamlarının bazı olayların içyüzünü gizlemesinden inkâr etmesinden daha doğal ne vardır. Anlarız ve kabul ederiz… Kamunun bilmesinin güvenlik problemi yaratacağı, bir takım başka olumsuz olaylara neden olacağı durumlarda devlet bazı olayları gizler. Bütün dünyada bu böyledir. Fakat dünyanın en dandik ülkesinde bile başbakan, attığı imzayı soran muhalefet liderine “ görüşme yapmadım, yalan söyleyen şerefizdir” diyemez. Mesela bu üslup ve ağız Kasımpaşa’nın, Dolapdere’nin arka mahallelerindeki karanlık sokakların, mafya özentili bitirim tiplerinin, kahvehane muhabbetinde geçebilir ama TC Başbakanı, olmuş bir olay, ya da attığı imzayı inkâr etmek için şerefini şahit gösteremez. “yalan “der, “dedikodu” der, kapatır. Bizimkiler ne yapıyor, hem PKK ile görüşüyor hem de, “teröristlerle görüşmek şerefsizliktir” diyor. Böyle bir ahlak ve ruh yapısını bana anlayacağım şekilde izah edebilecek bir psikiyatrist, psikanalist varsa beri gelsin.
Sayın başbakanımızın özel temsilcilerini gönderip Oslo’da PKK elebaşlarıyla halvet olduğu günleri hatırlayacaksınız. O dönem iki güne bir karakol saldırısının, yollara mayın tuzağının kurulduğu askerlerimizin mevzilerde alnından vurulduğu günlerdi. Her gün dokuz on şehit cenazesi yurdun değişik vilayetlerinde toprağa veriliyordu. İşte bizim şehit haberlerini TV karşısında gözyaşlarıyla izlediğimiz o günlerde, başbakanın özel temsilcisi dönemin başbakanlık müsteşarı olan Hakan Fidan, MİT’in müsteşar yardımcısı Afet Güneş ile birlikte PKK ile görüşüyormuş. Ses kayıtları internete düştü, dehşet içinde dinledik o konuşmaları. Yani insan şehit edilen askerleri, sönen ocakları, evlat acısı ve çaresizlikten tırnaklarıyla kendi yüzünü parçalayan anaları düşünür; biraz ağırdan alır ya! Soğuk durur, acısını teessürünü ses tonuna yansıtır, en azından. Hayır, efendim nerde! Sanki kırk yıllık dostlar boğaz manzaralı bir restoranda akşam yemeği yiyorlar… Bu bir rezalettir, bu bir utançtır. Bu utancın, bu rezaletin vebali, bizi bu girdaba itenlerin boynundadır.
Barış olsun istiyoruz! Biz Türkler bu ülkenin kaynaklarının, zenginliklerinin TC kimliği taşıyan ( kökeni ne olursa olsun) her vatandaşa eşit şekilde paylaştırılmasından yanayız. Hiçbir etnik kökene yönelik içimizde bir düşmanlık, kıskançlık taşımıyoruz. Elbette geçmişte her toplum kesimine karşı hatalar, haksızlıklar, zulümler olmuştur. Kabul ederiz! Şunu özellikle bilmek lazım: PKK terörü bu haksızlıklar, zulümler, hatalar olmasaydı bile, Türkiye’nin düşmanları tarafından üzerimize salınacaktı.. İşte bu kuduz terör örgütü bizim basiretsiz idarecilerimizin hatalarını, masum kardeşlerimizin vicdanlarını ele geçirmek için propaganda amacıyla kullandı. O kadar! Bugün ise Kürt kardeşlerimizin kültürleri renkleri, dilleri serbesttir. Eksik kalanlar varsa, Kürt kardeşlerimiz her güzelliğe, her hakka fazlasıyla layıktırlar, verilsin! Bu hakları vermek için bir terör örgütüyle uzlaşmanız gerekmiyor. TBMM’den gerekli yasaları çıkartırsınız, yeterli!
Oslo’ya özel temsilci gönderip terör örgütüyle gıyaben muhatap olan sonra bu durumu ‘şeref’ini şahit göstererek inkâr eden Sayın Başbakan, ister yandaşınız, ister muhalifiniz olalım siz bizim başbakanımızsınız. Terör örgütüyle gizli kapaklı cilveleşmeleri, al takke, ver külah pozisyonlarını size yakıştıramayız. Siz haklıya ‘hakkını’ vermek; haksıza ‘haddini bildirmek’ mevkiindesiniz. Binlerce vatan evladının kanını elinde taşıyan katiller, ezilmiş, ihmal edilmiş, istismar edilmiş; masum ve yoksul bir topluluk adına sizden hak talep edemez. Her şeyden önce böyle bir durumu biz, oturduğunuz o makama hakaret sayarız.