Sosyal medya hesabımda, birer gün arayla iki paylaşım yaptım.
İlk paylaşımda, adayın Kemal bey olacağını ikinci paylaşımda ise İmamoğlu vurgusu yapıp gelen yorumları okudum.
Üzülerek söylüyorum ki altılı masanın seçmenleri ile diğer ittifak seçmenleri arasında düşünce anlamında pek fark yok.
İkisinde de lider programın önünde geliyor.
Her iki ittifaktada ülkeyi 1 kişinin düze çıkaracağı inancı hakim.
Delinin biri kendini tımarhanede tavana ayaklarından tepe üstü asmış.
Doktora haber vermişler, nedenini sormuş doktor…
“Kendini ampul zannediyor, demişler”
Doktor,”gidin söyleyin indirsinler” demiş.
Birazdan yeniden gelmiş,” niye hala asılı” diye sormuş”
İndirecek olan arkadaşları ikna edemedik, karanlıkta kalmaktan korkuyorlar…
Oysa aydınlanmak çoğulcu demokrasiyle ortak akıl ve hukukla olur.
Dünyada birinci sınıf demokrasiyle ve hukukun üstünlüğüne dayalı demokrasiyle yönetilen ülkelerin bir çoğu koalisyonla idare ediliyor.
O ülkelerde tıkır tıkır işleyen bir sistem olduğu için birinin gidip diğerinin gelmesinin etkisi hissedilmiyor.
Altılı masanın adayının kim olduğu beni asla bağlamıyor.
Ben hazırlanan mutabakata ve anayasal anlamdaki
kişi hak ve özgürlüklerine, eşit yurttaşlık ilkesine dayalı, hırsızlığın, yolsuzluğun ve rantın nasıl önleneceğine olan kalıcı ve bağlayıcı hükümlere bakarım.
Bu düşünceye ve bu arzuya arzu duyan seçmen kitlesini oluşturana dek hepimiz tavanda asılı birinin etrafında dönüp duracağız.
Kendini aydınlatamayan bireylerin ömrü ışık tutana esir olmakla geçer.
