ARTIK MOLA

Sanıyorum 2005 yılının sonlarıydı, sanatsal çalışmalarımdan dolayı Alanya basınında “Çöpe Hayat veren Adam” başlığıyla bir haberim yapıldı.
Sonra Mahmutlar Post Gazetesi sahibi Sayın Mesut İlhan’la tanışıp sohbet ettik “yazmak ister misiniz?” diye sordu.
“Neden olmasın?” diyerek başladığım tarihten bugüne 500 civarında yazı kaleme aldım.
O günlerde ki Türkiye ve yönetimde ki modern Avrupai vizyon yazılarıma da yansıdı. Siyaseten yazacak çok fazla konu olmadığı için genelde sanatsal konulara ağırlık verdim. Hikâyeler ve şiirler, hayata dair duygu yüklü mesajlar içeren yazılar kaleme aldım.
Ülkeyi yönetenlerin vizyonu değişince bizimde bakış açımız sanattan siyasete doğru değişmeye başladı.
Bu yazıyı kaleme alırken yeni baştan göz attım irdelediğim konulara.
“Geldiğimiz yer, öngördüğümüz yer” diyebilirim.
Gideceğimiz yerin güzel olmasını dilemekten başka yapacak bir şey de yok aslında.
Yazılarıma başladığım tarihten bugüne iki yerel ve bir dolu genel seçim ve referandum yaşadık.
Bazen tesadüfen girdiğim dost ortamlarında “Gazetecinin burada ne işi var?” diyenler de oldu ama ben hiç özel hayat yazmadım, tarzım değil.
Yine bu uzun süreçte tek bir cümlem dahi sansürlenmedi.
Dilediğim gibi özgürce yazdım.
Bir kısım okuyucular severek okudu sokakta yolda beğenilerini dile getirdi, bir kesim ise hiç beğenmedi.
Her isi kesimde “Haklıdır” diyorum.
Bazı yazılarımdan dolayı hakaret edenler de olmadı değil ama onların zaman içerisinde neleri gizlemek adına bana saldırdıklarını “Adliye yolunu aşındırdıklarında “ anladım.
Her şeye bu ülke “MUZ” Cumhuriyeti değil.
Eskilerin deyimiyle “Yellenen öksürür”
Bir yıl oldu sanırım, bir çay bahçesinde oturuyorum, bir abla dikkatlice baktı yüzüme ama ifadeleri çok keskindi.
“Siz” dedi
“Sudi Çandır mısınız?”
“Evet” dedim.
Çantasını açtı gazeteden kestiği birkaç yazımı önüme koydu.
“Tebrik ediyorum oğlum sizi” dedi.
Bir başka gün bir vatandaş geldi
“Şu elektrikte kayıp kaçak konusunu bir yaz” dedi.
Ardından “Ama sakın Reis’e dokundurmadan” Sanki biz yazınca her şey düzelecek veya gazeteciler dile getirince diller düğümlenecek.
Elbette yok öyle bir şey.
Her tezin, antitezi vardır.
2005 yılının sonlarında başladığım ve her hafta sizlere “Merhaba” dediğim bu köşeye bir süre ara verme kararı aldım.
Tüm okurlarıma sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Yolunuz Mavi Olsun.