ASGARİ ÜCRET

Asgari ücret, günümüz Türkiyesi’nde, en düşük maaş alan insanlar gurubudur.
Önce 7 Haziran, sonra da 1 kasım seçimlerinde Ana Muhalefet Partisi’nin “Asgari ücret iktidarımızda 1500 lira olacak” deyince, Siyasi İrade hemen “parayı nereden bulacaksın?” dedikten sonra, 1 kasım 2015 seçimlerinden sonra yeniden iktidar olunca “kendini oldu bittiye getirildiğini anlayıp, asgari ücret 1300 liraya çıkarıldı.
Şimdi de “asgari ücret tepsi komisyonu” toplandı ve yeni yıl için (2017) yeni ücreti tespit edecek.
Ancak kanım odur ki Siyasi İrade’nin bu konuda gönlü çok nazlı.
Yani beklenen miktarların hiç birine sıcak bakmadığı görülüyor.
İyi ama insana sormazlar mı; dolarla her türlü faaliyeti kaldıracağız ki, kanımca bu çok doğru bir karardır. Çok kişinin canı yanacağına da inanıyorum.
Bu durumda 78 milyon dolara dün aldığınız uçakla, uçağın fiyatının dolarla belirlenmesi ile ve 1300 lira asgari ücretle yaşayan insanların sayısının hiç da azımsanmayacak sayıda olmasına rağmen ve etrafınız uçakla dolu iken buna ne gerek vardı?
Yani bu uçağın alınmasını gerektirecek kadar varsa, önemli bir nedenini sanırım kamuoyu bilmek istemektedir.
İş sahası yerine, sadece İstanbul’a yapılan yatırımdan, sadece inşaat faaliyetleri ile bir ülkenin kalkındığına kim inanır.
Asgari ücretle, örneğin İstanbul’a yapılan alt geçit, üst geçit, derin geçit, yan geçit her neyse iş yerlerinde kaç asgari ücretli çalışmaktadır.
Eğitim taban yaparken,
Yurt dışı akademisyenlerimiz olmasa sağlığımız zor durumda iken,
Ülkemiz’in etrafı ateş çemberi iken,
Yurt içi ve yurt dışı düşmanlarımız devasa adımlarla çoğalırken,
Bir de içerde Fetö katilinin yardakçıları hala “biz varız” dedirtecek eylem ve icraatları tehdit olmaya devam ederken siz gelin asgari ücreti gerektiği gibi, diğer özellikle de emekli ücretlerini lâyık oldukları yere çıkarmazken; sosyal adaletten bahsetmek kanımca “abesle iştigal”dir.
Türkiye’deki en önemli sorun eğitimdir.
Eğitim tüm sorunların babasıdır.
Şu güzelim ülke insanının okuyucu sayısına bakın,
Şu güzelim ülkede üretilen kitap sayısına bakın ki, sanırım Milli eğitim bakanlığı ile Kültür bakanlığı da son yıllarda zorunlu olanların dışında kitap basmamaktadır.
Böyle bir ülkede kalkınma olması hiçbir şekilde olanaklı değildir.
Kalkınmada eğitimin yanına hukuk konulduğu zaman olan eylem ve icraata kalkınma değil, uçma dedir.
Türkiye’de bu potansiyel var. Ama bu potansiyeli aktif hale getirecek dinamiklere ihtiyaç var.
Hem de acilen.