1 KASIM SEÇİM SANDIĞINA GİDERKEN (2)

1 Kasım seçim sandığına;
Yıllardan beri ülkemizin her tarafında küçümsenmeyecek maliyetlerle yüzlerce temel atma ve açılış törenleri yapıldı. Hizmete açılan bu tesislerin ne kadar istihdam yarattığı konusunda bir bilgiye rastlamadım. Oysa ki; bir ülkede bu kadar çok tesis açılmasına rağmen işsizlik rakamları doğal olarak düşmesi gerekirken, gün geçtikçe artmakta olmasının şaşkınlığı ile gideceğim.
(Burada bir haksızlık yapmak istemiyorum. Zira, bir Kaymakamımızın ihtiyaç sahibi bir vatandaşa hediye ettiği ayakkabı boya sandığı için düzenlediği resmi açılış töreni fotoğrafını sizlerle paylaşıyor ve bu kaymakamımızı bir kişiye de olsa istihdam yarattığı için kendisini gönülden tebrik ediyorum.)
 

Mevcut karayollarımızın bir çoğuna paralel yollar yaptırılıp, 15 bin kilometre duble yol yaptırdık diye övünülmesi beni en çok hayrete düşüren olay olmuştur. Yani, meclis ya da hükümet yan gelip yatma yeri değildir, elbette ki bu ve benzeri hizmetleri yapmanız için size yetki verilmiştir. Buna rağmen, eski yollarda çok az yıpranmalar olmasına karşılık yeni yapılan bu paralel yolların bir çok yerinde meydana gelen çökmelerin yeniden elden geçirildiğini görmenin verdiği şaşkınlıkla gideceğim.
Buna ilave olarak, özellikle bayram tatillerinde ancak bir savaşta kaybedilebilecek oranda meydana gelen trafik kazalarındaki insan ölümlerini kastederek, koskoca profesörlük unvanına sahip yetkili bir şahsın kullandığı, “bir sürü duble yollar yaptırdık, siz hala ölüyorsunuz” talihsiz ifadesinin verdiği üzüntü ile gideceğim.
Buna paralel olarak; vatandaşları cazip banka kredileri ile etkileyerek satılan binek araçları için, “oto sanayisinde zirve yaptık” söylemlerinin gerçeği yansıtmadığı, aslında; her araç için ödenen bedelin yüzde yetmiş beşi yabancıların, montajını yaptığımız için sadece yüzde yirmi beşinin bizde kaldığı gerçeğinin üzüntüsü ile gideceğim.
İçeriğinin sır gibi saklandığı “barış süreci” içerisinde, güneydoğu bölgemizin pkk terör örgütü  tarafından, her türlü istihbarat örgütümüze rağmen silah deposu haline getirilmesine seyirci kalındığı gerçeğinin ayıbı ile gideceğim.
7 haziran seçiminden hemen sonra, kimi tarafların beklemedikleri seçim sonucuna tepki olarak ve şeklen yürütülen koalisyon hükümeti kurulma sürecinin hoyratça harcanarak ve teamüllere göre ana muhalefet partisine hükümet kurma görevi verilmesi gerekirken, bu görev verilmeyerek yeniden seçim yapılmasının emrivakiliğine duyduğum tepki ile gideceğim.
Adına “barış süreci” denilen ve son iki buçuk yıldan beri susan silahların seçimden hemen sonra tekrar kan kusmaya, gencecik evlatlarımızı hayatlarından koparmaya başlamasının altında yatan gerçeklerin gün yüzüne çıkmasının, bir şehit yakını olarak bende yarattığı nefretle gideceğim.
İşte ben bu duygularla gideceğim.
Sizleri bilmem…..